زمینه و هدف: مفهوم خودناتوان¬ سازی تحصیلی به عنوان یک آسیب روان¬شناختی شایع در میان فراگیران نظام¬های آموزشی مورد توجه است.این پژوهش با هدف بررسی رابطه خود تنظیمی با خودناتوان سازی دانش-آموزان انجام گرفت.
روش بررسی: روش پژوهش حاضر توصيفي -تحلیلی به روش همبستگی است. جامعه آماری را تمامی دانش¬آموزان دختر و پسر در مدارس شاهد شهر یاسوج بودند در سال تحصیلی 03-1402که به روش تصادفی انتخاب شدند تشکیل دادند. نمونه پژوهش شامل 310 نفر از دانش آموزان بود که به روش صورت تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و با رضایت آگاهانه به سوالات پرسشنامه ها جواب دادند . تعدادی از پاسخ نامه ها به علت داده های پرت یا تکمیل نبودن پرسشنامه ها کنار گذاشته شد و در مجموع داده های 259 نفر تحلیل شد ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خودناتوان سازی تحصیلی شوینگر و استینسمر پلستر(2010)، رسشنامه خودتنطیمی بوفارد و همکاران(1995) ¬بود. داده‌ها با نرم‌افزارهای SPSS 24و نیز روش همبستگی پیرسون و تجزیه ‌و ‌تحلیل شد.
یافته¬ها: نتایج نشان داد بین خودتنظیمی و خودناتوان سازی رابطه وجود دارد