بسیاری از اختلالات دوران نوجوانی و بزرگسالی ناشی از عدم توجه به مسائل و مشکلات عاطفی-رفتاری دوران کودکی است. پژوهش حاضر با هدف تاثیر نقش پدر و مادر و سبک فرزندپروری بر میزان استرس و خشم کودکان (مورد مطالعه: دانش آموزان مقطع دوم ابتدایی مدارس دولتی شهر تهران) مورد بررسی قرار گرفت. پژوهش حاضر بر حسب هدف کاربردی و بر حسب شیوه گردآوری داده‌ها توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان مقطع دوم ابتدایی مدارس دولتی شهر تهران در سال تحصیلی 1403-1402 به تعداد 1610 نفر می‌باشد.نمونه پژوهش حاضر بر طبق روش نمونه گیری طبقه ای و بر اساس فرمول کوکران 310 نفر انتخاب شد. در این تحقیق از ابزار پرسشنامه برای جمع آوری داده‌ها استفاده شده است. برای آزمون فرضیه¬ها سطح اطمینان برابر 95/0 در نظر گرفته شد. نتایج پژوهش در سطح اطمینان 95 درصد نشان می دهد که نقش پدر و مادر و سبک فرزندپروری بر میزان استرس و خشم کودکان معنادار است. بنابراین نتیجه گیری می شود که؛ سبک والدین مستبدانه با افزایش مشکلات درونی‌سازی و بیرونی‌سازی ارتباط مثبت دارد. در مقابل، سبک والدین مقتدرانه با مشکلات داخلی‌سازی و برون‌سازی کمتری در دوران کودکی همراه است. فرزندپروری آسان‌گیر به‌ویژه در سبک فرزندپروری مادران نیز با افزایش مشکلات رفتاری درونی و بیرونی در کودکان همراه است.