پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه جرات مندی، خلاقیت و شوخ طبعی با تاب آوری تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم تیزهوشان شهر تهران صورت گرفته است. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود که جامعه آماری را دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 1403 - 1402 تشکیل دادند. روش نمونه گیری پژوهش مذکور تصادفی چند مرحله ای بود. از این جامعه تعداد 360 نفر به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای براساس جدول کرجسی و مورگان انتخاب شدند. به این صورت که در مرحله اول از بین مدارس شهر تهران،5 مدرسه انتخاب شده و در مرحله بعد از هر مدرسه تعداد70تا 75نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه جرات‌ورزی گمبریل و ریچی (1975)، پرسشنامه سبک های شوخ طبعی مارتین و همکاران (1988)، پرسشنامه تاب آوري تحصیلی ساموئلز (2004) و پرسشنامه خلاقیت تورنس (1998) بودند. در این پژوهش آزمون فرضیه ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین تاب آوری تحصیلی با شوخ طبعی 793/0، تاب آوری تحصیلی با خلاقیت 599/0 و تاب آوری تحصیلی با جرات ورزی 787/0 همبستگی وجود دارد. همچنین، متغیرهای پیش¬بین جرات مندی، خلاقیت و شوخ طبعی قادرند 88 درصد از واریانس تاب آوری تحصیلی را تبیین کنند.