هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره ورزش کوتاه مدت بر شادکامی، سازگاری اجتماعی و سلامت روان دانش آموزان مقطع دبیرستان شهر کرمانشاه بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم مدارس دولتی شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 1402-1403 بود که تعداد آنها 3000 نفر است با روش نمونه‌گیری خوشه¬ای از بین سه ناحیه آموزش و پرورش، ناحیه 3 و از بین مدارس این ناحیه تعداد 3 مدرسه و از هر مدرسه یک کلاس انتخاب و در نهایت تعداد 30 نفر که داوطلب به شرکت در پژوهش بودند به عنوان نمونه انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش 15 نفر و گواه 15 نفر جایگزین شدند. برای گروه آزمایش جلسات آموزش فعالیت ورزشی کوتاه مدت طی 10 جلسه 60 دقیقه ای به صورت گروهی و هفته ای دو جلسه(5 هفته) اجرا شد. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. هردو گروه در مرحله پیش آزمون و پس آزمون به پرسشنامه های سلامت روانی گلدبرگ و هیلر(1979) شادکامی آکسفورد ارگایل و لو(1989) و سازگاری اجتماعی دخانچی(1377) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده¬ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس و نرم افزار (SPSS) نسخه‌ی 24 انجام شد. یافته ها نشان داد که ورزش کوتاه مدت بر ارتقا شادکامی، سازگاری اجتماعی و سلامت روان افراد در گروه آزمایش تاثیر معناداری دارد. در نتیجه مشاوران مدرسه میتوانند جهت بهبود شادکامی و سلامت روان و سازگاری اجتماعی دانش آموزان در برنامه هفتگی از تمرین های ورزش کوتاه مدت برای دانش آموزان استفاده کنند.