هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی سبک های حل تعارض والدین با انطباق پذیری و نشاط ذهنی در دانش آموزان دختر پایه هفتم شهرستان قزوین بود. روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود. جامعه¬آماری پژوهش شامل کلیه دانش¬آموزان دختر پایه هفتم شهرستان قزوین در سال 1403-1402 بود که تعداد آنها 965 نفر است که بر اساس جدول مورگان از بین جامعه آماری تعداد 300 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و با استفاده از روش نمونه¬گیری خوشه¬ای از بین سه مدرسه و از هر مدرسه 3 کلاس انتخاب شدند و به پرسشنامه¬های انطباق پذیری اولسون، پورتنر و لویی(1985)، نشاط ذهنی رایان و فردریک (1997)، تعارض والد-فرزندی استراس(1998) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش همبستگی و رگرسیون چندگانه و نرم افزار SPSS-24 استفاده شد. یافته ها نشان داد که سبک های حل تعارض والدین با انطباق پذیری و نشاط ذهنی رابطه معناداری دارند. بنابراین مشاوران مدرسه برای حل مشکلات ناسازگاری و عدم انطباق پذیری و نشاط ذهنی دانش آموزان به سبک های حل تعارض والدین توجه شود.