هدف پژوهش حاضر رابطه خودناتوان سازی تحصیلی با تاب آوری تحصیلی و باورهای هوشی در دانش آموزان متوسطه اول بود. روش پژوهش توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش¬آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهرستان هرسین در سال تحصیلی 1403-1402 بود که تعداد آنها 800 نفر بود. با توجه به جامعه آماری و با استفاده از روش نمونه¬گیری خوشه¬ای از بین سه مدرسه متوسطه اول پسرانه شهرستان هرسین، تعداد 2 مدرسه و از هرمدرسه سه کلاس و درنهایت با توجه به جدول مورگان تعداد 260 نفر به عنوان نمونه انتخاب و به پرسشنامه¬های تاب آوری تحصیلی ساموئلز (2004)، خودناتوان سازی تحصیلی میگلی(2000) و باورهای هوشی دوپی را و مارینه (2005) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده¬ها با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه و نرم افزار (SPSS) نسخه‌ی 26 انجام شد. یافته¬ها نشان داد که خودناتوان سازی تحصیلی با تاب¬آوری تحصیلی و باورهای هوشی رابطه منفی و معناداری دارد. در نتیجه مشاوران مدرسه می¬توانند برای حل مشکلات تحصیلی دانش آموزان به تاب آوری تحصیلی و باورهای هوشی آن¬ها توجه کنند.