این اقدام پژوهی در طی دوران کارورزی بنده با هدف بررسی و بهبود مشکلات محمد، دانش‌آموز پایه ششم،یک مدرسه ی دولتی از شهرستان دزفول در انجام تکالیف مدرسه در سال تحصیلی 1402-1403 صورت گرفته است. محمد به دلیل احساس خستگی و زمان‌بری فعالیت‌های روزانه و فوق‌برنامه، قادر به انجام تکالیف مدرسه‌اش به‌موقع و با کیفیت مناسب نبوده است. مشکلات اصلی او شامل تأخیر در بازگشت به خانه، شرکت در کلاس‌های خارج از مدرسه، و عدم استفاده از روش‌های مؤثر مدیریت زمان بودند. این پژوهش کیفی و از نوع اقدام پژوهی است و برای شناسایی دقیق این مشکلات، از روش‌های متنوعی نظیر مصاحبه با محمد، مشاهدات مستقیم، و گفتگو با معلمان و والدین او استفاده شد. یافته‌ها نشان دادند که محمد به دلیل فعالیت‌های بیش از حد در مدرسه و کلاس‌های فوق‌برنامه، دچار خستگی می‌شود و زمان کافی برای انجام تکالیف خود ندارد. همچنین، او از تکنیک‌های مطالعه و مدیریت زمان کارآمد استفاده نمی‌کند که این موضوع باعث افزایش استرس و کاهش انگیزه او می‌شود. بر اساس این مشکلات، یک برنامه سه‌هفته‌ای تدوین شد که شامل راهکارهای مدیریت زمان، کاهش خستگی، و تقویت مهارت‌های مطالعه است. این برنامه شامل تنظیم دقیق برنامه روزانه، استفاده از تکنیک‌های مدیریت زمان مانند پومودورو، تقسیم تکالیف به بخش‌های کوچک‌تر، و هماهنگی با معلمان برای تنظیم حجم تکالیف بود. همچنین، آموزش مهارت‌های مطالعه صحیح و کاهش فعالیت‌های فوق‌برنامه نیز در این برنامه مورد توجه قرار گرفت.نتایج اجرای این برنامه نشان داد که محمد توانست با مدیریت بهتر زمان و کاهش خستگی، تکالیف خود را به موقع و با کیفیت بهتری انجام دهد. او با استفاده از تکنیک‌های مدیریت زمان، توانست فشار و استرس را کاهش دهد و انگیزه بیشتری برای انجام تکالیف پیدا کند. این اقدام پژوهی نشان داد که با مدیریت مناسب زمان و کاهش فعالیت‌های غیرضروری، می‌توان بهبود قابل توجهی در انجام تکالیف و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان ایجاد کرد.