آموزش و پرورش به عنوان یکی از مهم ترین پایه های آموزشی کشور، که وظیفه تربیت نسل آینده کشور را برعهده دارد ، دارای عناصر مختلفی در اجرای اهداف خود می باشد. معلم به عنوان مهم ترین عنصر این سازمان؛ کلیدی ترین نقش را در تربیت نیروی انسانی فعال، خلاق، پویا و مثمرثمر ایفا می کند. او پرورش دهنده نسلی خواهد بود که آینده سازان طلایی کشورند. پژوهش حاضر با بهره گیری از روش کتابخانه ای، سعی در بررسی رابطه بین خودکارآمدی و تعهد حرفه ای ، برکیفیت خدمات آموزشی به دانش آموزان دارد. همچنین دراین تحقیق با توجه به یافته های پژوهش ها و مطالعات یادشده می توان نتیجه گرفت این سه عامل (خودکارآمدی، تعهد حرفه ای و کیفیت خدمات آموزشی ) به مانند یک چرخه ، از یک دیگر تاثیر می گیرند. خودکارآمدی معلم بیشترین اثرگذاری را بر تغییر در کیفیت تدریس ادراک شده دانش آموزان دارد و باید مورد توجه جدی قرار گیرد. از سوی دیگرمعلمانی که دارای تعهد بالایی هستند نظم بیشتری در کار خود دارند، مدت بیشتری در سازمان می مانند و بیشتر و بهتر از سایرین بر ارائه کیفیت خدمات آموزشی می افزایند.