آموزش ابتدایی به عنوان پایه و اساس نظام آموزشی، نقش حیاتی در شکل‌گیری شخصیت و آینده دانش‌آموزان دارد. معلمان ابتدایی، به عنوان هدایتگران اصلی این فرآیند، نیازمند ارتقای مستمر صلاحیت‌های حرفه‌ای خود هستند. درس‌پژوهی، به عنوان یک رویکرد پژوهش-محور و مشارکتی، از جمله روش‌های نوینی است که با تأکید بر یادگیری مبتنی بر عمل و بازاندیشی در تجارب زیسته، امکان رشد و توسعه حرفه‌ای معلمان را فراهم می‌کند.
این مقاله با هدف واکاوی نقش درس‌پژوهی در توسعه صلاحیت‌های حرفه‌ای معلمان ابتدایی، به روش توصیفی-تحلیلی و با بهره‌گیری از روش کتابخانه‌ای در گردآوری مطالب و اسناد انجام شده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که درس‌پژوهی با ایجاد بستری برای تعامل و همکاری میان معلمان، به اشتراک‌گذاری تجربیات و دانش، و نقد و بررسی انتقادی شیوه‌های تدریس، زمینه‌ساز یادگیری عمیق و پایدار در معلمان می‌شود. همچنین، درس‌پژوهی با تمرکز بر مسائل واقعی کلاس درس و چالش‌های پیش روی معلمان، به آن‌ها کمک می‌کند تا با استفاده از روش‌های علمی و پژوهشی، به راه‌حل‌های عملی و کاربردی برای بهبود تدریس خود دست یابند.
نتایج این پژوهش با تحقیقات بین‌المللی در زمینه درس‌پژوهی همخوانی دارد و نشان می‌دهد که این رویکرد تأثیر قابل توجهی بر ارتقای صلاحیت‌های حرفه‌ای معلمان در حوزه‌های مختلف، از جمله دانش موضوعی، دانش تربیتی، مهارت‌های تدریس، مهارت‌های ارتباطی و مهارت‌های پژوهشی دارد. همچنین، درس‌پژوهی با افزایش انگیزه و رضایت شغلی معلمان، به بهبود جو آموزشی مدارس و در نهایت، به ارتقای کیفیت یادگیری دانش‌آموزان منجر می‌شود.
با توجه به یافته‌های پژوهش، می‌توان نتیجه گرفت که درس‌پژوهی یک رویکرد مؤثر برای توسعه حرفه‌ای معلمان ابتدایی است و می‌تواند به بهبود کیفیت آموزش و پرورش نسل آینده کمک کند.