به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر رشد و ویژگی‏های بیوشیمیایی سرخدار تحقیقی در سال 1400 در محیط گلخانه با 4 سطح تنش خشکی (100، 75، 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی) در سه تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. در این تحقیق نسبت وزن تر به خشک اندام هوایی و ریشه، کلروفیل a و b و نسبت این دو، محتوای نسبی آب برگ، فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز اندازه‏گیری شد. نتایج نشان داد صفات رشدی و رنگیزه‏های فتوسنتزی و محتوای نسبی آب برگ با افزایش شدت تنش خشکی، کاهش و فعالیت آنزیم‏های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز با شدت تنش خشکی افزایش یافتند. در مجموع گیاه سرخدار نسبت به تنش خشکی (ظرفیت زراعی کمتر از 75 درصد) غیرمقاوم بوده و کاهش رشد و فعالیت متابولیکی آن قابل توجه خواهد بود. از این رو توصیه می‏شود کشت و پرورش این گیاه ارزشمند در شرایط مساعد محیطی و آب کافی صورت گیرد.