به‌منظور بررسي اثر گوگرد و تيوباسيلوس بر محتوای برخی صفات کیفی گلرنگ در شرايط تنش كم‌آبي، آزمايشي در نیمه خرداد سال 1401 در مزرعه تحقيقاتي دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج به‌صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تكرار به اجرا در آمد. در اين پژوهش سه سطح رژیم آبیاری (شامل آبیاری کامل و قطع آبیاری از مراحل شروع گلدهی و شروع پر شدن دانه) به عنوان عامل اصلی و سه سطح كود گوگرد بنتونیت‌دار (0، 150 و 300 کیلوگرم در هکتار) و دو سطح تیوباسیلوس (عدم کاربرد و کاربرد) به عنوان عوامل فرعی مورد بررسي قرارگرفتند. نتایج نشان داد اثر رژیم آبیاری، کود گوگرد و تیوباسیلوس بر کلیه صفات کیفی معنی‌دار بود. تحت قطع آبیاری از مرحله گلدهی بیشترین محتوای پروتئین دانه (92/25 درصد) و کم‌ترین محتوای روغن دانه (03/19) به ترتیب ازتیمارکاربرد 300 کیلوگرم گوگرد در هکتار و عدم کاربرد گوگرد مشاهده شد. همچنین برهم‌کنش سه‌گانه بر عملکرد پروتئین، عملکرد روغن و عملکرد گل معنی‌دار شد. کاربرد 300 کیلوگرم گوگرد + تیوباسیلوس در سطح تنش متوسط و شدید موجب افزایش عملکرد پروتئین به میزان 79/1 و 19/1 برابر و عملکرد گل به میزان 94/74 و 01/67 درصد شد. همچنین عملکرد روغن نیز تحت تنش شدید و کاربرد 300 کیلوگرم گوگرد + تیوباسیلوس با افزایش 03/1 برابری مواجه شد. نتایج این تحقیق نشان داد برای کاهش اثرات منفی تنش کمبود آب و دستیابی به خصوصیات کیفی مطلوب در گلرنگ، کاربرد همزمان گوگرد 300 کیلوگرم گوگرد بنتونیت‌دار به همراه کاربرد تیوباسیلوس تحت تنش کم‌آبی توصیه می‌گردد.