گلرنگ گیاهی با ریشه عمیق مقاوم به خشکی است که از بیابان‌های خاورمیانه سرچشمه می‌گیرد. این محصول باستانی برای گل‌هایش (به جهت رنگ‌آمیزی، طعم‌دهنده غذاها، رنگ‌ها، خواص دارویی)، برای بذر (به جهت خوراک دام، سوخت‌های زیستی و روغن) در مناطق نیمه‌خشک و معتدل کشت می‌شود. 15 کشور در جهان گلرنگ تولید می‌کنند که قزاقستان، آمریکا و روسیه تولیدکنندگان برتر آن هستند. روغن آن به دلیل مقادیر بالاتر اسیدهای اولئیک و لینولئیک نسبت به سایر گیاهان دانه روغنی ترجیح داده می‌شود. گلبرگ‌های گلرنگ برای قرن‌ها به عنوان ادویه و دارو در فرهنگ‌های سنتی آسیایی استفاده می‌شده است. این محصول روغنی، مناسب برای مناطق حاشیه‌ای با ریشه‌های عمیق است که برای جذب رطوبت و مواد مغذی شسته شده از ریزوسفر نفوذ می‌کنند. همچنین نسبت به تنش شوری نسبتاً متحمل است.