توجه به شاخص های توسعه کارآفرینی زنان از مهمترین مولفه های رشدیافتگی جوامع قلمداد می باشد لذا هدف از پژوهش حاضر تدوین الگوی جامع توسعه کسب و کارهای ورزشی بانوان بر اساس اشتغال در باشگاه های ورزشی حوزه سلامت بود. پژوهش حاضر بر اساس رویکرد آمیخته در دوبخش کیفی- کمی اجرا گردید. در بخش کیفی تعداد 10 نفر از جامعه خبرگان و متخصصان به روش نمونه گیری قضاوتی در مصاحبات نیمه¬ساختار یافته و باز تا دستیابی به اشباع نظری حضور داشتند. در بخش کمی تعداد 125 نفر از مربیان رسمی ، مدیران و مالکان باشگاه های ورزشی به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه مستخرج از فاز کیفی پژوهش، مشتمل بر 4 خرده مقیاس، عوامل فرهنگکی، عوامل اجتماعی، عوامل سازمانی و عوامل قانونی بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، ابتدا روایی سازه و کفایت نمونه برداری با استفاده از آزمون KMO و آزمون کرویت بارتلت (Bartlet test) بررسی گردید و داده¬ها بر مبنای تحلیل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار آموس در سطح معناداری (05/0≥ P) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که عوامل سازمانی و عامل قانونی بیشترین تاثیر را بر توسعه کسب و کارهای ورزشی بانوان در باشگاه های ورزشی داشتند. همچنین حمایت نهادهای متولی و ساختارهای حامی حقوق زنان در ورزش در کنار کاهش بروکراسی اداری و تسهیل در صدور مجوزه از نقش تبییت کنندگی خوبی در مشارکت و حضور بیشتر مربیان زن در باشگاه های ورزشی برخوردار بودند. بنابراین به مدیران ادارات ورزش و جوانان و همچنین مدیران صفی وزارت کار و تعاون پیشنهاد می شود از طریق تخصیص بودجه و همچنین تدوین سیاست های حمایتی برای فارغ التحصیلان رشته علوم ورزشی و بانوان شاغل در باشگاه ها می تواننند بستر توسعه کسب و کارهای ورزشی بانوان را در مقیاس کوچک فراهم نمایند.