هدف از تحقیق حاضر بررسی اثربخشی راهبردهای خودتنظیمی بر یادگیری فورهند و بک¬هند تنیس ‌روی ‌میز است. بدین منظور 20 دانشجوی پسر (18-24 سال) به طور تصادفی در دو گروه تمرینات رشته‌ای و تمرینات خودتنظیم قرار گرفتند. آزمودنی‌ها پس از آموزش اولیه و ثبت نمرات پیش‌آزمون و همچنین گذراندن مرحله اکتساب طی 6 جلسه در دو هفته، پس از 6 روز در آزمون یادداری شرکت کردند. جهت بررسی توزیع طبیعی داده‌ها از آزمون شاپیرو-ویلک، به‌منظور تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس با اندازه تکراری و جهت بررسی نمرات و تفاوت‌های یادگیری از تی مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که راهبردهای خودتنظیمی منجر به افزایش معنی‌دار یادگیری نسبت به نمرات پیش‌آزمون می‌شود. همچنین استفاده از راهبردهای خودتنظیمی در مقایسه با تمرینات مربی محور رشته‌ای در آزمون یادداری، منجر به عملکرد بهتر گردید. به نظر می¬رسد تمرینات خودتنظیم باعث درگیرشدن آزمودنی در فرایند¬های یادگیری و افزایش یادگیری در بلندمدت می‌گردد.