مقدمه: شیوع بیماری همه‌گیر کووید-19 در سراسر جهان، کشورها را مجبور کرده است تا با ایجاد قرنطینه اجباری در خانه، این بحران را مدیریت کنند. هر چه افراد بیشتر در خانه می‌مانند، آسیب‌های جانبی این همه‌گیری تغذیه ناسالم، انزوای اجتماعی، اختلال در خواب، افسردگی و مشکلات شناختی و کاهش فعالیت بدنی نشان داده می‌شود. هدف از این پژوهش بررسی فعالیت بدنی و ارتباط آن با سطح اضطراب و استرس و افسردگی ورزشکاران نخبه در دوره پاندمی کووید-19 است.روش‌ها: جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه افراد ورزشکار بالای 18 سال کشورهای ترکیه شهر آنکارا ، برزیل شهرهای سائوپائولو، کوریتیبا و ریودوژانیرو، امارات شهر ابوظبی، مالزی شهر کوالالامپور، تونس شهر تونس و ایران ‌شهرهای کرج، تهران و قزوین در سال 1401 بودند. نمونه‌های این تحقیق از بین افرادی که در دروان قرنطینه کووید-19 ورزشکار بوده و حاضر به همکاری با محقق بودند، به تعداد 581 نفر انتخاب شدند. در این پژوهش از یک پرسشنامه کلی استفاده‌ شده که شامل پرسشنامه اطلاعات فردی، پرسشنامه بین¬المللی فعالیت بدنی IPAQ و پرسشنامه ارزیابی استرس و اضطراب DASS_21 است. در بخش آمار توصیفی از جداول و نمودارها در قالب محاسبه میانگین، انحراف استاندارد، کمترین و بیشترین و ... و نیز در بخش آمار استنباطی، از آزمون کولموگروف اسمیرنوف جهت آزمون نرمالیته توزیع استفاده و برای داده¬های غیر نرمال از آزمون همبستگی پیرسون تحت نرم‌افزار SPSSv25 استفاده شد.یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین فعالیت بدنی قبل از کووید-19 و حین کووید-19 با میزان افسردگی (031/0=P) و (001/0>P)، اضطراب (014/0=P) و (001/0>P) و استرس (002/0=P) و (001/0>P) ورزشکاران نخبه ارتباط معنی‌دار غیرمستقیم ضعیف و ارتباط معنی‌دار غیرمستقیم متوسط وجود دارد. درنهایت بین افسردگی با میزان اضطراب ورزشکاران نخبه ارتباط قوی مستقیم و معنی‌داری وجود دارد (001/0>P). بین افسردگی با میزان استرس ورزشکاران نخبه ارتباط قوی مستقیم و معنی‌داری وجود دارد (001/0>P). بین اضطراب با میزان استرس ورزشکاران نخبه ارتباط قوی مستقیم و معنی‌داری وجود دارد (001/0>P). نتیجه‌گیری: افزایش سطح اضطراب و استرس و افسردگی ورزشکاران نخبه سطح فعالیت بدنی آن¬ها را کاهش می¬دهد. علاوه بر این افزایش سطح هر یک از اختلالات روانی بر روی‌هم تأثیرگذارند و منجر به افزایش اختلال یکدیگر می‌شود.