در دهه های اخیر فناوری های الکترونیکی در کلاس ها پیش از پیش پا به عرصه ظهور گذاشته و تغییرات شگرف و اساسی ای در نظام آموزشی ایجاد کرده اند. این امر بیانگر ایجاد فرصت های مقتضی و متناسبی در آینده سیستم های آموزشی است. در به کارگیری فناوری آموزشی بیشتر از آنچه به وسایل و لوازم نیاز داشته باشیم، به معلمان، مربیان، متخصصان فناوری و مدیرانی نیاز داریم که برای تحقق و پیشبرد اهداف آموزشی با علوم تربیتی و فناوری آموزشی کاملا آشنا باشند. امروزه صاحب نظران و اندیشمندان جهان بر نقش مهم و تعیین کننده فناوری آموزشی در فرایند یاددهی-یادگیری تأکید می کنند و بر این باورند که بهره گیری بیشتر و استفاده مطلوب و بهنگام معلمان و دبیران از فناوری آموزشی، در ارتقای کیفیت آموزشی تأثیرات سازنده ای خواهد داشت. از آنجایی که فناوری آموزشی حوزه اي حساس و پراهمیت، به خصوص در ارتباط با نظام تعلیم وتربیت رسمی است، اما نتوانسته جایگاه خود را بیابد و کاربرد آن در نظام تعلیم وتربیت همیشه با کاستی هایی روبه رو بوده است. در این پژوهش به نوع نگاه اسناد بالادستی به جایگاه فناوری آموزشی، رویکردهای کاربرد فناوری آموزشی در کلاس، فواید، چالش ها و راهکارها و صلاحیت های عمومی معلمان در استفاده از فناوری های آموزشی پرداخته شده است.