هدف از این پژوهش بررسی تاثير یک دوره تمرینات مقاومتي بر فاکتورهای قدرت و انعطاف پذیری عضلات ناحیه بالا تنه ورزشکاران رشته جودو بود. برای این منظور، تعداد 20 جودوکار مرد گلستان به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شده و در دو گروه تمرین 10نفری مقاومتی و گروه قرار گرفتند. این پژوهش از نوع توصیفی و با شبه تجربی بود که در دو گروه تجربی و کنترل عملیاتی گردید. آزمودنی¬های گروه تمرین مقاومتی علاوه بر تمرینات عادی روزانۀ تیم به مدت هشت هفته و هفته¬ای سه جلسه در برنامه تمرین مقاومتی شرکت کردند. در نهایت شاخص های درصد چربی بدن، شاخص توده بدنی، توده بدون چربی، قدرت و استقامت عضلات بالاتنه و حجم عضلۀ دو سر بازویی قبل و بعد از هشت هفته تمرین مقاومتی اندازه¬گیری و محاسبه گردید. وضعیت توزیع داده¬ها با استفاده از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف بررسی ( 05/0p). در حالیکه در شاخص دور شکم افزایش معنی داری مشاهده نشد. همچنین قدرت (پرس سینه 7/66%، آزمون پنجه 94/23%) و استقامت عضلانی (دراز و نشست 71/33%، پرس سینه 38/3%) به طور معنی¬داری افزایش یافت(05/0>p). میانگین تغیرات حجم عضلات (قطر بازو، محیط بازو، سطح مقطع بازو) در هر دو گروه تمرین مقاومتی و کنترل تغییرات معنی¬داری داشت (05/0 ≥p). نتایج آزمون تی مستقل موید آن بود که شاخص¬های قدرت و استقاومت اختلاف معناداری در گروه تجربی و کنترل برخوردار بود. بر اساس نتایج پژوهش حاضر می¬توان پیشنهاد کرد که تمرین مقاومتی برای بهبود ترکیب بدن، حداکثر قدرت، انعطاف پذیری و حجم عضلانی در ورزشکارن بسیار مفید است.