سیمین دانشور در بین داستان سرایان معاصر ایران از جایگاه ویژه ای برخوردار است . بخشی از این ویژگی در پیشتاز بودن او به مثابه یک نویسنده زن است و بخشی دیگر نیز خلاصه می شود در تصویر و پرداختی که او از زن ایرانی در آثارش ارائه می دهد . مقاله حاضر که به روش توصیفی تحلیلی نگاشته شده به بررسی شخصیت های موجود در داستان جزیره سرگردانی می پردازد.تا به عینه مشخص شود داستانهای دانشور واقعیت را منعکس می کند و موضوعاتی چون دزدی ، زنا ، ازدواج ، زایمان ، بیماری ، مرگ ، خیانت ، فقر ، تنهایی را در بر می گیرد . دانشور در تصویر کردن شیوۀ زندگی طبقات پایین و طبقۀ متوسط سنتی و طبقۀ بورژوا به یک اندازه مهارت دارد ، و آثار او خواننده را با این طبقات آشنا می کند . به خصوص به سرنوشت پیرزنان تنهایی توجه دارد که همۀ عمر خود را در تلاش معاش سپری کرده اند و پایان زندگی را با فقر و دلشکستگی می گذرانند . نتیجه آنکه زبان دانشور زبانی است پخته و روان و شفاف ، بی هیچ گونه ابهام و ادا و اطوار ، زبانی که از متن های ادبی گذشته بهره های بسیار برده و همچون آن ها اغلب بیان توضیحی و تشریحی دارد تا بیان روایتی و تصویری . در زنان جزیرۀ سرگردانی سیمین دانشور ، رابطه سه نسل زن را در سه مقطع تاریخی نشان می دهد ؛ که هر یک نماد طبقه ای از زنان ایرانی هستند.