آموزش و پرورش تطبیقی می تواند تصمیم گیرندگان آموزشی را از ابزار شناختی محکمی برای تصمیم سازی های آموزشی برخوردار سازد. شناخت عملکرد نظام های آموزشی مختلف از چگونگی تشکیل و تغییر و تحول آنها حاصل می شود که منجر به تکرار نشدن تجارب شکست خورده می گردد. عدم شناخت صحیح از دیگری یا شناخت نادرست از عوامل اساسی در ناتوانی همزیستی ملت ها، اقوام و گروه های انسانی با یکدیگر است. از این رو این پژوهش در زمینه مطالعه و بررسی تطبیقی نظام آموزش و پرورش دو کشور ایران و فرانسه انجام شد. در ابتدا به معرفی دو کشور از جهات مختلف جغرافیایی، تاریخی، فرهنگی، اقتصادی و... پرداخته شد. سپس نظام های آموزشی هر کشور به تفکیک مقاطع تحصیلی و هدف ها و سیاست های آموزشی هر مقطع مورد بررسی قرار گرفت و در آخر نتایج و پیشنهاداتی جهت ارتقا و بهبود نظام آموزشی ایران ارایه شد. نتیجه این قبیل پژوهش های تطبیقی کمک می کند تا تجارب موفق و ناموفق کشورهای مختلف در اعمال آموزشی شناسایی گردد و مبنایی برای ارزیابی تلاش های نظری و عملی مدیران فراهم آید.