ادبیات عامیانه بخش جدایی‌ناپذیر از ادبیات رسمی هر کشور است. در میان همه‌ی وجوه ادبیات، شعر به دلیل داشتن عنصر تخیل و موسیقی، عامه‌پسندتر و پرطرفدارتر از سایر جنبه‌های ادبیات است. اسطوره نیز که ویژگی اصلی آن تخیل و خارق عادت بودن است نقشی اساسی در بزرگنمایی‌هایی که شعر به آن‌ها نیازمند است دارد. در پژوهش حاضر ضمن تعریف واژه‌هایی چون اسطوره و ادبیات عامه و...وجوه انسانی و غیرانسانی اسطوره‌های دینی و ملی را در اشعار لکی موردبررسی قرار داده‌ایم. روش کار ما در این مقاله به‌صورت تحلیلی- توصیفی بوده است تا ضمن یافتن اطلاعاتی در مورد چگونگی بهره‌گیری شاعران لک زبان از اسطوره‌های دینی و ملی و مضامین آن‌ها، وجوه اشتراک و تلفیق این اساطیر با یکدیگر و تأثیرپذیری هر یک از دیگری را موردبررسی قرار دهیم. نکته‌ی جالب‌توجه دیگری که در ضمن این مقاله به آن پی بردیم این است که به دلیل اینکه زبان لکی یک‌زبان ایرانی است بسیاری از باورها و اساطیری که در میان قوم لک وجود دارد از ادبیات و دین رسمی کشور گرفته‌شده است. مانند استفاده از اسطوره‌ی حضرت امام علی (ع) برای نشان دادن ایمان راستین به خداوند یا استفاده از اسطوره‌ی رستم در شاهنامه برای بیان رشادت و زور آوری که در میان ایرانیان زبانزد است.