در قرن هشتم به مثابه اوضاع روز چهره سرشناس جهانی به نام خواجه حافظ شیرازی در ادبیات ایران ظهور کرد و نغزترین و بهترین غزل‌ها را سرود. حافظ به عنوان شاعری اجتماعی از اوضاع ناخرسند جامعه شکایت داشته است و به دنبال اصلاح گری و انتقاد در جامعه بود! دست کم ۳ چهارم از غزل‌های ایشان معنای انتقادی از آنها برداشت می شود. در این پژوهش ما از روش کتابخانه ای استفاده کردیم.نتیجه آن شد که غزل خواجه حافظ سرآمد است.