امروزه همة مربیان و روانشناسان ورزشی، به دنبال کسب بهترین نتیجه در کوتاه‌ترین زمان ممکن هستند که این امر با استفاده از مهارت‌های روانشناسی و علوم رفتاری میسر می‌شود، یکی از این تکنیک‌ها که بسیار در ورزش کاربرد دارد تصویر‌سازی‌حرکتی است. این تحقیق مروری سعی در بررسی آموزش تصویرسازی بر عملکرد دروازه‌بانان در پنالتیِ ورزش هندبال و بررسی این عوامل را باهم دارد. هندبال یک ورزش تیمی است که در آن دروازه‌بانان مهم‌ترین نقش را در دفاع از دروازه و جلوگیری از گلزنی حریفان دارند. آموزش تصویرسازی با بهره‌مندی از حواس 5 گانه به عنوان یک روش شناختی، می‌تواند توانایی دروازه‌بانان را در پیش‌بینی حرکات حریفان و زمان واکنش آنها بهبود بخشد. که در سه موقعیت: قبل از مسابقه(تمرین)، حین مسابقه و بعد ازآن انجام می‌شود. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که آموزش تصویرسازی می‌تواند تأثیرات مثبتی در پیش‌بینی و در نتیجه کاهش زمان واکنش دروازه‌بانان در پنالتی های هندبال داشته باشد و ورزشکار می‌تواند با پیش بینی حرکت، سرعت و جهت توپ را تشخیص داده و به میزان قابل توجهی زمان واکنش خود را کاهش دهد. و حتی اگر بازی ادامه داشت بهترین پاس را بدهد. لازم به ذکر است تحقیقات نشان داد تصویرسازی حرکتی روی مسائل شناختی مانند: میانگین زمان پاسخ آزمون حافظه کاری، استرس، اعتماد به نفس، انگیختگی، اضطراب و... نیز موثر واقع شده است، که آنها نیز می‌توانند باعث کاهش زمان عکس‌العمل شوند. با استفاده از تصویرسازی درونی و بیرونی دروازه‌بان می‌تواند زبان‌بدن بازیکن، جهت شوت پنالتی‌زن و موقعیت خود را در ذهن تصور کند و بر اساس آن به پیش‌بینی دقیق‌تری برسد. استفاده از تصویرسازی حرکتی باعث بهبود پیش‌بینی فضایی و زمانی می‌شود و در مجموع باعث می‌شود دروازه‌بان حداکثر اطمینان، حداقل هزینه انرژی و حداقل زمان حرکت را داشته باشد همچنین تحقیقات نشان داد بیشترین اهمیت، کاربرد و نمود تصویرسازی حرکتی در مرحله برنامه ریزی پاسخ است که دروازه‌بان در کسری از ثانیه تصمیم میگیرد چه اقدامی انجام دهد. در مطالعات انجام شده روی تصویرسازی درونی و بیرونی نشان داده شده که دیدگاه درونی به دلیل به¬دلیل سطوح بالای فعال‌سازی قشر مغز، اولویت انتخاب بیشتری در یادگیری دارد.