این پژوهش با هدف تاثیر شش هفته تمرین و متعاقب آن سه هفته بی تمرینی بر ظرفیت هوازی داوران فوتسال، انجام شد. روش پژوهش، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه های آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه داوران فوتسال شهرستان ساری در سال 1393 به تعداد 30 نفر بود که به شیوه هدفمند و در دسترس و از بین افراد داوطلب، تعداد 20 نفر از داوران فوتسال انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (ده نفر) و کنترل (ده نفر) تقسیم شدند. در گروه آزمایش میانگین سن، وزن و قد به ترتیب برابر 31/2 ± 30/28 سال، 12/3 ± 20/85 کیلوگرم و 20/3 ± 60/182 سانتی متر و در گروه کنترل نیز به ترتیب برابر 49/1 ± 70/28سال، 55/1 ± 80/86 کیلوگرم و 63/2 ± 60/183 سانتی متر بود. آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که شش هفته تمرین، توان هوازی (حداکثر اکسیژن مصرفی (VO2max) را افزایش و سه هفته بی تمرینی توان هوازی را کاهش داده است. با توجه به نتایج این پژوهش پیشنهاد می-شود به داوران کشور که علاوه ارتقاء سطح آگاهی خود در رابطه با حرفه داوری به تناسب اندام و آمادگی جسمی خود هم بپردازند.