نماد يا «رمز» يكي از ابزارهايي است كه در آثـار شـاعران و نويسـندگان پس از قرن چهارم- بخصوص در اشعار صوفيانه- تا دورهي معاصـر جايگـاه ويژهاي يافته است. در ميان شاعران معاصر مهدي اخوان ثالث به عنوان يك شاعر متعهد از رمز و نماد در شعر خود بهـره جسـته اسـت و بـه دليـل وجـود استبداد و خفقان، رمزو نماد در اين نوع شعرها، پيچيده تـر مـي شـود . سعی شده در پژوهش پیش رو مشخص شود که چگونه اخوان از نماد و نشانه ها ی بومی در اشعار خود بهره وری لازم را داشته است و این تحقیق به صورت توصیفی و تحلیلی مورد استفاده قرار گرفته شده است.