اعتقاد به عناصر و قوای طبیعت، به مرور زمان، در بین آریاییان، به صورت اعتقاد به خدایان مختلف درآمد و کمکم برای عناصر و موجوداتی چون خورشید، ماه، ستارگان، ابر، باد، خاک و آب، علامتها و شکلهایی مصنوع درست کردند و آنها را قوای خدایی، یا خدایان کوچک دانستند که این تصورات، باعث ایجاد عقیده به خدایان متعدد و شرک و بت پرستی گردید. علاوه براین در دوره مشروطه شاعران بیشتر به طبیعت گرایش کرده بودند و همین امر سبب شده تا در اسعار خود به عناصر اربعه اشارع کنند. بنابراین هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی نمادپردازی با چهار عنصر در شعر دوره مشروطه است. تحقیق حاضر به بررسی نمادپردازی با روش توصیفی پرداخته است. جامعه آماری تحقیق حاضر شعر هایی با مضمون طبیعت در شاعران دوره مشروطه به خصوص میرزاده عشقی‌، عارف قزوینی‌ و نسیم‌ شمال است. پرداختن‌ به‌ عناصر طبیعت‌ در شعر هر سه‌ شاعر از عواطف‌، احساسات، اندیشه‌ها و برداشت‌های‌ درونی‌ شاعر و اعتقادات دینی‌ و سیاسی‌ آنها تأثیر پذیرفته‌ است‌. بیشتر عقاید سیاسی‌ اجتماعی‌ را در هاله‌ای‌ از ابهام و آمیزهای‌ از سادگی‌های‌ طبیعت‌ بیرونی‌ را بیان کرده اند.