پس از انقلاب صنعتی و ماشینی شدن شهرها و همچنین تاثیری که بر شیوه زندگی مردم و گسترش شهرها داشته است فاصله بین محل کار و زندگی و برآورده کردن نیازهای روزمره به طور کلی بیشتر شد که در پی آن محور قرار دادن ماشین در شهرها جهت دسترسی سریع تر توجه به پیاده‌راه‌ها در طی سالیان دراز روز به روز کمتر شد. تا سال 1970 که در اروپا پیاده‌راه و عابر پیاده بار دیگر مورد توجه قرارگرفت.
حرکت پیاده طبیعی ترین، قـدیمی ترین و ضـروري ترین شـکل جابه جایی انسان در محیط است. پیاده روي، هنـوز هـم مهمترین امکان براي مشـاهده مکان‌هـا و فعالیت‌هـاست و احسـاس شـور و تحـرك زنـدگی و کشـف ارزش هـا و جاذبه هاي نهفته در محـیط شـهري بـه شـمار می آیـد.
در این مقاله سعی شده است به اهمیت پیاده راه‌ها در افزایش تعاملات اجتماعی و نتایج آن پرداخته شود مطالعات آن بر اساس مطالعات کتاب خانه‌ای صورت گرفته است. نتایج حاصله نشان می دهد. افزایش رضایتمندی از این فضاها تابعی از زمان است هرچه زمان بیشتری از نهایی شدن عملیات ساخت می‌گذرد، متغیرهایی که رضایت از پیاده‌روی‌ها را اندازه‌گیری می‌کنند بهتر می شوند همچنین وجود فضاهای عمومی مانند پیاده راه ها می‌تواند امکان ملاقات افراد جامعه را باهم چه با برنامه و چه بدون برنامه قبلی بیشتر کند و این خود موجب همبستگی بیشتر در سطوح مختلف جامعه می‌شود. و این پدیده ازنظر ادراك هویت فضایی، احساس تعلق به محیط و دریافت زیبایی اهمیت اساسی دارد.