بخش حمل و نقل در ایران در حدود 35% از مصرف کل انرژی و نزدیک به 70% از سوخت کل نفت را شامل می شود. از طرفی اتوبوس های تندرو در بخش حمل و نقل عمومی ماهیانه 7میلیون لیتر سوخت جهت انجام فعالیت های خود مصرف می¬کنند.تقاطعات جزو اجزای مهم و وسیعی از شبکه حمل و نقل بوده و نقش مهمی را در جابجایی وسایل نقلیه ایفا می¬کنند. خودروهای حمل و نقل همگانی با هدف جابجایی تعداد زیادی از مسافران در مناطق پر جمعیت طراحی شده اند، به همین خاطر بسیاری معتقدند که اولویت دهی در تقاطعات باید به خودروهای حمل و نقل همگانی داده شود. با تنظیم کردن چراغهای راهنمایی مطابق با زمان رسیدن اتوبوس¬ها به تقاطعات، تاخیری که خودروهای حمل¬ونقل همگانی با آن روبه¬رو می¬شوند کاهش می¬یابد و در نتیجه سطح سرویس افزایش می¬یابد؛ به این فرآیند، سیستم اولویت دهی به خودروهای حمل ونقل همگانی در تقاطعات چراغدار گفته می شود.در این مقاله به بررسی این سیستم و نمونه کارهای انجام شده در دنیا پرداخته می شود و اینکه این سیستم چه مزایا و معایبی را با خود به همراه داشته است.