در چند سال گذشته، موضوع ورزش و محیط زیست به طور گسترده‌اي مطرح شده و از ورزش به عنوان ابزاري براي دستیابی به اصول توسعه پایدار نام برده می‌شود. ورزش و محیط زیست در ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر هستند، چنان که آلودگی‌هاي محیط زیست بر سلامت و کارایی افراد در زمان تعلیم و اجراي آموزش‌هاي مختلف تاثیرگذار است و سلامت ورزشکاران را به خطر می‌اندازد. پس از آن که منشور المپیک اصلاح و محیط زیست، به عنوان سومین رکن، پس از ورزش و فرهنگ در آن مطرح شد، کمیسیون ورزش و محیط زیست در سال 1996 در کمیته بین‌المللی(IOC ) المپیک تشکیل گردید. در این مقاله ما به مقایسه ی سه دوره بازی های المپیک از نظر اقدامات محیط زیستی و تاثیر آن بر مخاطبان ایرانی خواهیم پرداخت. روش:روش اجرای در این تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی می¬باشد. روش و ابزار گردآوری از نوع پرسشنامه می¬باشد. پرسشنامه این تحقیق دارای 21 سوال 5 گزینه¬ای می¬باشد.7 سوال که برای هر سه دوره المپیک 2012،2016،2020 تعریف شده است. روایی و پایایی پرسشنامه توسط آلفای کرونباخ 83% به دست آمده است در نهایت با نرم افزارSPSS و آزمون T-test نتیجه نهایی بدست آمده است. نتایج: بر اساس نتایج به دست آمده بعد از انجام تحلیل های مربوطه بازی های المیپک در سه دوره 2012، 2016 و 2020 تاثیر مثبتی بر روی مخاطبان ایرانی گذاشته است و با توجه به اینکه در بررسی هر سه فرضیه ضریب معنارداری ما بالای 05/0 شد پس می توان گفت بین نگرش افراد ورزشکار و غیر ورزشکار به اقدامات زیست محیطی در المپیک های سه دوره تفاوت معنا داری وجود ندارد.