سکوت سازمانی؛ خودداری کارکنان از انتقال اظهار خالصانه و حقیقی خود درباره اوضاع و احوال و وقایع سازمانی به آنهایی که در جایگاهی قرار دارند که می توانند روی این شرایط تأثیرگذار باشند، تعریف می شود. در این بین؛ بیشتر سازمان ها از اظهار نظر خیلی کم کارکنان ناراحت هستند، در چنین شرایطی کیفیت تصمیم گیری و انجام تغییر نیز کاهش می یابد. هدف از پژوهش، ارائه عوامل مؤثر بر سکوت سازمانی در بین کارکنان اداره ورزش و جوانان استان اصفهان است. جامعه آماری نیز کارکنان، صاحبنظران و متخصصان ورزشی اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان به تعداد 60 نفر (n=60) در خردادماه سال 1401 است. در این پژوهش، با توجه به چارچوب جامعة آماری60 نفر از کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان به صورت نمونه گیری در دسترس و با استفاده از جدول کریسی- مورگـان (1970) انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته عوامل مؤثر بر سکوت سازمانی مورد استفاده قرار گرفت. روایی پرسشنامه با استفاده از روایی محتوایی و پایایی به وسیله آلفای کرونباخ بررسی و مورد تأیید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و روش آزمون مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار SPSSاستفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین عوامل سه گانه سازمانی، فردی و مدیریتی؛ عوامل سازمانی با بیشترین ضریب و عوامل مدیریتی با کمترین ضریب، تاثیر خود را بر سکوت سازمانی در سازمان های ورزشی نشان دادند.