سخن‌گفتن و نقد هر موضوع، مستلزم شناخت صحیح آن است؛ نمی‌توان بدون آن‌که زیر و بم چیزی را به‌اندازۀ کافی و در حد کمال شناخت، از آن حرفی به میان آورد. در باب شعر نیز، اگرچه همگان تعریفی کلّی از آن دارند، اما اختلاف‌نظر بزرگان، دال بر این مدّعاست که این‌چنین نیست. اولّین بحثی که در این زمینه به میان می‌آید، قدمت این هنر است. طبق برخی از نظریات ادبی، احتمالاً زمان ظهور این پدیده هم‌زمان با شروع نوشتن و یا حتی قبل از آن بوده است؛ زمانی که انسان‌ها متوجه شده بودند برخی از اصوات شبیه به ‌هم‌اند و برخی دیگر موسیقی خاصی دارند. در عهدی که نوشتن را رونقی حاصل شده بود، عالمان و دانشمندان شروع به کتابت فن شعر کردند و این‌چنین شد که رساله‌های مهمی از ارسطو و افلاطون پدید آمد. هدف از این مقاله، بررسی دقیق چیستی شعر و نگاهی اجمالی به پیشینۀ آن است. ابتدا هدف از «تعریف شعر» را بیان نموده و سپس به بررسی «تفاوت شعر و سخن عادی» می‌پردازیم. در ادامه برای سهولت درک مطالب، گذری به تعاریف پیشینیان انداخته و درنهایت تعریفی کاربردی و دقیق، متناسب با نیازهای پژوهشی و آموزشی ارائه می‌کنیم.