ادبیات تعلیمی ،به ویژه در ادبیات فارسی، و در مدارس،اهمیت فراوانی دارد زیرا اهدافی چون ،یاددهی ،پندآموزی,و بیان مسائل اخلاقی و... از اهداف مشترک ادبیات تعلیمی و آموزش و پرورش است.ارتباط زبان عربی و زبان فارسی نیز غیر قابل انکار است و همچنین برنامه درسی، مطالب و محتوا، باید به گونه ای سازماندهی و تنظیم شود که در واقع دانش آموزان دچار بد فهمی و عدم درک نسبت به مطالب نشوند. در این پژوهش ما ،محتوا و ساختار متن درس چهارم كتاب عربي پايه ي هشتم،با عنوان «التجّرُبة الجديدة» و درس هفتم كتاب ادبيات فارسي پايه ي هفتم، با عنوان «علم زندگاني » را با رویکردی توصیفی-تحلیلی، و با محوریت قرار دادن ادبيات تعليمي و مقبوليت اثر و نحوه منتقل كردن پيام ،مورد بررسی قرار دادیم. همچنین ، با نگاهی دقیق به شباهت ها و تفاوت های آثار را بیان نمودیم.نویسنده ی درس علم زندگانی،پروین اعتصامی است که اکثر محتوای اشعار او پند آموزی و بیان مسائل اخلاقی است.درس علم زندگانی به صورت نظم و با لحن تعلیمی و نرمی کلام همراه است.اما نویسندگان درس چهارم عربی پایه ی هشتم،هیئت مولفان می باشند.هدف مولفان کتاب عربی در متوسطه ی اول، واژه آموزی است،تا بیان و انتقال مفاهیم و محتوا. شکل درون متنی هر دو اثر داستانی و در بطن داستان،مفاهیم تعلیمی بیان شده است.شخصیت داستان ها نمادین و طرح و پیرنگ آنها ساده می باشد.تنها تفاوتی که محتوای درس علم زندگانی با درس «التجربه الجدیده»دارد نحوه ی بیان خط فکری آن است، یعنی در درس علم زندگانی ما کسب تجربه از دیگران و روزگار را درون مایه و خط فکری داستان می دانیم اما در درس «التجربه الجدیده» تفکر و اندیشه کردن و چاره جویی،توسط شخصیت اصلی داستان را درون مایه می دانیم.