بیماری مولتیپل اسکلروزیس ناشی از تخریب میلین در سیستم عصبی مرکزی است که منجر به ضایعات کارکردی می شود . مشکلات تعادلی از اختلالات شایع و سرگیجه به عنوان اولین تظاهر در این بیماران محسوب می شود.این پژوهش با هدف بررسی تأثیر تمرینات تعادلی روی سطح طرحدار بر تعادل و هماهنگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شده است.این مطالعه از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون به تعداد ۳۰ نفر بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس در شهر اراک (دامنه ۲۰ تا45 سال و درجه پیشرفت ناتوانی 6-3) انتخاب و در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. به منظور ارزیابی هماهنگی از آزمون تاندم گیت و برای ارزیابی تعادل ایستا و پویا به ترتیب آزمون تعادلی لک لک و آزمون تعادلی Y استفاده شد. گروه تجربی به انجام یک دوره ی هشت هفته ای، (سه جلسه در هفته)،تمرین های تعادلی روی سطح طرحدار پرداختند و گروه کنترل هیچ گونه تمرین های تعادلی را تجربه نکردند.از آمار توصیفی برای محاسبه میانگین و انحراف استاندارد اطلاعات و برای تعیین اختلاف بین پیش آزمون و پس آزمون بین و درون گروهی به ترتیب از t مستقل و همبسته در سطح معنی داری05/0>p استفاده شد.
نتایج تحقیق حاضر نشان داد که برنامه تمرینی تعادلی روی سطح طرحدار بر بهبود هماهنگی و تعادل بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مؤثر است. بنابراین به نظر می رسد تمرین های تعادلی روی سطح طرحدار روش سودمندی جهت بهبود هماهنگی و تعادل باشد و خطر افتادن و هزینه های درمانی وابسته به آن را کاهش دهد .