مفهوم تمرین به فعالیت منظم و برنامه داری گفته می شود که هدف آن بهبود عملکرد ورزشکار است. اگر تمرین به نحوی منظم انجام شود، به تغییرات آشکاری در بافتها و دستگاه های بدن می انجامد.در این پژوهش تاثیر تمرینات مقاومتی با و بدون انسداد عروق بر محور IGF-1 و GH زنان غیر ورزشکار مقایسه شد. به این منظور، 30 زن غیر ورزشکار با دامنه سنی 20 تا 30 سال، به صورت هدفمند و بطور تصادفی در 3 گروه تمرین مقاومتی سنتی، تمرین مقامتی با انسداد عروق و گروه کنترل (هر گروه 10 نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرین اصلی شامل سه حرکت برای اندام تحتانی شامل حرکت باز شدن زانو، پرس پا و هاک پا در چهار ست بود. تمرینات به مدت 8 هفته و در مجموع 24 جلسه انجام گرفت. گروه کنترل در این مدت هیچ برنامه تمرین قدرتی انجام نداد. در این پروتکل تمرینی،48 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از مداخله های تمرینی نمونه خون برای سنجش اندازه گیری شاخص های IGF-1 و GH گرفته شد. برای بررسی فرضیه های پژوهش از آزمون تحلیل آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار توصیفی استفاده شد. نتایج نشان داد که در گروه با انسداد عروق قبل از تمرین اصلی قسمت پروگزیمال هر دوران با تورنیک لاستیکی بسته شد و تمرین با شدتRM 20-30 1 در صد تا حد خستگی انجام گرفت. در گروه بدون انسداد عروق همین حرکات با شدت 1RM 70-80 در صد تا حد خستگی انجام گرفت. استراحت بین ست ها 1تا 5/1 و بین ایستگاه ها سه تا چها ر دقیقه بود.با توجه به تحقیقات انجام شده میتوان نتیجه گرفت که بافتها نشان می دهد که تمرین مقاومتی با و بدون انسدادعروق GH معمولا افزایش مییابد. اما در خصوص تغییرات IGF-1 نتایج متناقصی بدست آمد و هنوز و نوع روشن نشده است که آیا تمرین مقاومتی با انسداد عروق می تواند بر معلوم IGF-1 تاثیر گذار باشد.