مقدمه: ناهنجاري گردن کجی یکی از شایع ترین اختلالات اسکلتی-عضلانی در بین بازیکنان بدمینتون است که در صورت شناسایی و بررسی عوامل مؤثر بر این ناهنجاري، اغلب با اصلاح و تغییر الگوهاي نادرست و انجام حرکات اصلاحی، قابل درمان است. بدین منظور پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات اصلاحی NASM بر راستای گردن و شانه در ورزشکاران دختر بدمینتون باز مبتلا به دفورمیتی گردن و شانه انجام شد.
مواد و روش ها : پژوهش نیمه تجربی حاضر، در سال 1398-1397 بر روي بازیکنان دختر رشته بدمینتون مبتلا به دفورمیتی های گردن و شانه شهر خرم آباد انجام شد. به این منظور تعداد 24 بازیکن دختر بدمینتون باز مبتلا به دفورمیتی گردن و شانه شهر خرم آباد (با میانگین سن 3/3 ± 4/25 سال؛ میانگین قد 4/6 ± 5/166 سانتی متر و میانگین وزن 9/4 ± 9/62 کیلوگرم) انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 12 نفری تجربی و کنترل تقسیم شدند. مداخله اصلاحی شامل 8 هفته برنامه تمرینات اصلاحی گردن و شانه طبق رویکرد NASM در چهارفاز(ریلیز مایو فاشیال- افزایش طول- فعال سازی-انسجام و یکپارچگی) بود. ارزیابی اولیه دفورمیتی شانه با استفاده از اینکلاینومتر دستی و ارزیابی راستای گردن با استفاده از اپلیکیشن کلاینومتر انجام شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار Spss Vol.25 و آزمون کواریانس با حذف اثر پیش آزمون در سطح معناداری 05/0> P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که تمرینات اصلاحی باعث بهبود راستای گردن و شانه ورزشکاران دختر بدمینتون باز مبتلا به دفورمیتی گردن و شانه در سطح معناداری 05/0> P شد.
بحث و نتیجه گیری : به طور کلی می توان نتیجه گرفت که تمرینات اصلاحی NASM می توان روش درمانی مناسبی برای اصلاح و بهبود نسبی دفورمیتی های گردن و شانه، در افراد مبتلا به ناهنجاری های مذکور باشد.