هدف کلی این پژوهش، بررسی مؤلفه هاي مختلف تأثیرگذار بر نگرش شالیکاران شهرستان ساری با میزان رعایت معیارهای کشاورزی پایدار می باشد. تحقیق از نوع توصیفی - تحلیلی بوده که به روش علّی– رابطه اي انجام گرفت.جامعه آماري این تحقیق را 340 نفر از شالیکاران بالای 30 سال شهرستان ساری تشکیل دادند (340n=) و حجم نمونه (321n=) بدست آمد. براي جمع آوري داده ها از روش نمونه گیري خوشه اي تصادفی ساده استفاده شد. ابزار تحقیق پرسشنامه بوده است که شکل روایی ظاهري و محتوایی آن توسط جمعی از متخصصان رشته آموزش و ترویج کشاورزي مورد بررسی، اصلاح و تایید قرار گرفت. براي تعیین پایایی ابزار تحقیق، پیش آزمون انجام شد و ضریب آلفاي کرونباخ 65/0 بدست آمد. براي تجزیه و تحلیل داده هاي گردآوري شده از نرم افزار spss/Win و تحلیل همبستگی و رگرسیون و آزمون های T،F بهره گرفته شد. یافته هاي تحقیق نشان داد از بین مولفه هاي مختلفی که در این تحقیق مورد بررسی واقع گردید، آگاهی بوم شناختی شالیکاران و موانع پذیرش و از بین ویژگیهاي فردي و حرفه اي تعداد قطعات زمینهاي زراعی همبستگی معنی دار با پذیرش روشهاي کشاورزي پایدار داشتند. به طوري که از بین سه متغیر مذکور، دانش بومی شالیکاران و موانع پذیرش در کل 42 درصد از متغیر وابسته تحقیق (پذیرش روشهاي کشاورزي پایدار) را تبیین نمودند.