كارآفريني با شتاب دادن به فعاليت هاي اقتصادي و خلق شغل ها و كارهاي جديد، نقش راهبردي در توسعه اقتصادي ايفا مي كند. مديريت منابع انساني نيز به طور كلي يك تابع استراتژيك و جامع از كارمندان را براي كمك موثر و مولد به نفع شركت و در جهت اهداف سازمان و رونق كسب و كار، در فضاي رقابتي امروز فراهم مي آورد. كارآفرينان نمي توانند كسب و كار را به تنهايي توسعه دهند، بنابراين مهم ترين وظايف مديران كارآفرين، جذب، ايجاد انگيزش و نگهداري كاركنان خلاق و كارآفرين است. زيرا چنين نيروهايي، به كسب و كار هر سازماني رونق داده و براي رشد و توسعه آن موثرند. لذا با توجه به جهانی شدن و گذر از جامعه صنعتی به جامعه اطلاعاتی، راه حل های گذشته برای مسائل جاری و آینده کارگشا نیستند و باید به شیوه های جدید اندیشید، این امر در خصوص سازمان ها نیز صدق می کند. پس باید به دنبال راهکارهای جدید سازمانی با ساختار های نوین بود. برای شناخت فرصتهای جدید و افزایش بهره وری نیاز مبرم به شناخت رابطه بین نظام مدیریت منابع انسانی وتوسعه کارآفرینی سازمانی درون سازمانها احساس می شود. در يك جمع بندي كلي مي توان گفت نقش نظام مديريت منابع انساني در پرورش يا ممانعت از كارآفريني سازماني بسيار مهم است. زيرا فقدان ويژگي هاي كارآفرينانه در زيرسيستم هاي نظام مديريت منابع انساني، مي تواند تا حد قابل توجهي از شكل گيري رفتار كارآفرينانه در سازمان ممانعت به عمل آورد.