با توجه به محدودیت سرمایه به ویژه در کشورهای در حال توسعه ،توجه ویژه به برنامه ریزی منطقه ای در جهت تنظیم و هماهنگ کردن برنامه های مختلف اقتصادی - اجتماعی بانیازها وامکانهای محلی،در جهت نیل به پیشرفت و توسعه پایدار ضروری به نظر می رسد . در مقاله حاضر با استفاده از تکنیک تغییر- سهم به شناسایی بخشهای دارای مزیت در استان یزد طی سالهای 1380-1390پرداخته شده است. نتایج حاکی از آن است که در مجموع تغییرات رقابتی ارزش افزوده در این استان مثبت بوده است ودر بخشهای کشاورزی،ماهیگیری،معدن،صنعت، عمده فروشی وخرده فروشی،هتل ورستوران،حمل ونقل وانبارداری ، سایر واسطه گری مالی،بیمه،مستغلات ،امور عمومی وخدمات شهری،امور دفاعی وانتظامی،تامین اجتماعی واجباری،آموزش ابتدائی،آموزش متوسطه عمومی ومتوسطه فنی وحرفه ای ،آموزش بزرگسال، دامپزشکی،مددکاری اجتماعی از مزیت نسبی مثبت برخوردار بوده اند ودربین این بخشها عمده فروشی وخرده فروشی از بالاترین وتامین آب وبرق وگاز از پایین ترین مزیت در ایجاد ارزش افزوده برخوردار بوده است.همچنین تغییرات ساختاری در مجموع صفر است.