فساد مالی كه مصداق عيني فساد اداري و ناكارآمدي يك سيستم اداري است، به طور متعارف رفتار نفع طلبانه شخصی است که به عنوان يک مامور يا مقام دولتی عمل می کند. همچنين تعريف کارکردی فسادمالی که توسط بانک جهانی، سازمان بين المللی شفافيت مالی و مراجع ديگر ارايه شده، عبارت است از سوء استفاده از قدرت عمومی برای کسب منافع خصوصی. فساد مالی عارضه ای است که اغلب از کنش متقابل دولت و اقتصاد بازار سرچشمه می گيرد، بويژه اگر خود دولت نيز به ناچار نقشی درون زا برعهده داشته باشد. نمودهای عينی فسادمالی تاحدود زيادی پيچيده، چندوجهی و دارای شکل ها و شيوه های متفاوت است. عارضه فسادمالی از فعل ساده پرداخت غيرقانونی به يک کارمند دولت تا ناکارکردی فراگير يک نظام سياسی يا اقتصادی را در بر می گيرد. فساد اداري و مالی هم به عنوان يک مشکل ساختاری سياسی يا اقتصادی، و هم به عنوان يک معضل اخلاقی يا تربيتی فردی قابل تامل است. مبارزه با فساد فرآیندی مداوم است. ناظران و مقام‌های مسؤول نمی‌توانند میزان فساد را به صفر برسانند اما وظیفه دارند که ریسک انجام فعالیت‌های نادرست و فاسد را برای مفسدان به حداکثر ممکن برسانند تا از میزان جرایم و فسادها کاسته شود.در مقاله ذیل عوامل فساد مالی و راهکارهای مبارزه با آن مورد بررسی قرار می گیرد. در تحقیق ذیل از روش کتابخانه¬ای استفاده شده و تجزیه و تحلیل داده ها بصورت تحلیلی توصیفی می باشد و سعی برآن است با به کارگیری از مستندات در راستای هدف پژوهش گام برداشته شود.