گیزلا (Gisela) به طور معمول در ایران به عنوان یکی از پایه های مناسب برای گیلاس استفاده می‌شود. در این تحقیق تکثیر درون شیشه ای شش درخت گیلاس پا کوتاه با ژنوتیپ یکسان گزینش شده از یک محل (منطقة معین) مورد بررسی قرار می‌گیرد. در این آزمایش کشت بافت مناسب ترین نوع و تنظیم کننده های رشد و نیز بهترین روش ضدعفونی و نمونه های سالم گیاهی برای شاخه زایی و ریشه زایی مورد استفاده و بررسی قرار گرفته است. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار و 6 نمونه در هر تکرار انجام شده است. نمونه های گیاهی در پنجم تیرماه (اوایل تابستان) و پنجم مرداد و 10 مهر ماه و هشتم شهریورماه از پایه های مادری جدا گردیدند ضدعفونی نمونه ها ابتدا با اتانول 70٪ به مدت 30 ثانیه و سپس با غلظتهای 1/0 ، 2/0 و 3/0 درصد کلرید جیوه به مدت 2 و 4 دقیقه انجام گرفت نمونه های استریل شده نشان داد که برای حذف آلودگی های سطحی بهترین تیماراستفاده از کلرور جیوه 2/0٪ به مدت 2 دقیقه می‌باشد نمونه های استریل شده جهت استقرار روی محیط کشت MS جامد قرار گرفتند و پس از آن جهت پرآوری شاخه به محیط مشابه با ترکیبات هورمونی متفاوت منتقل گردیدند مرحله استقرار بین 40 تا 60 روز برحسب ژنوتیپ یکسان متفاوت بود. پس از سه بار واکشت با فواصل 21 روز، بهترین شاخه زایی در محیط حاوی 1 میلی گرم اسید جیبرلیک و 1 میلی گرم بنزیل آدنین بدست آمد بهترین غلظت هورمونی برای ریشه دار کردن شاخه ها اسیدایندول بوتریک به میزان 8/0 میلی گرم در لیتر بود نتایج نشان داد که درصد ریشه زایی بر حسب ژنوتیپ یکسان متفاوت می‌باشد. نمونه های با ژنوتیپهای یکسان به ترتیب شماره های 1 و 2 و 3 درصد به ترتیب بیشترین و کمترین میزان ریشه زایی را داشتند. معمولاً در کشت بافت گیاهان، زمان برداشت می‌تواند نقش عمده ای در موفقیت های حاصله داشته باشد با توجه به تجربیات گذشته بهترین زمان نمونه گیری، گیزیلا اوایل یا اواخر اردیبهشت ماه تشخیص داده شده است.