این پژوهش با هدف بررسی امكان کاشت و برداشت گیاه آزی¬وش (Cochorus olitorius L.)در سطح زراعی برای اولین بار در ایران و معرفی آن به مصرف کنندگان در منطقه گرگان، در مزرعه شماره 1 دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 1392 انجام شد. از آنجایی¬که این گیاه دارای بذرهای بسیار ریزی با وزن هزار دانه حدود 5/1 گرم می¬باشد، به همین دلیل، برای رسیدن به یک بستر نرم و مناسب که بذرها قادر به جذب رطوبت، جوانه زنی، سبز شدن و استقرار باشند، عملیات تهیه بستر با زدن یک شخم در فروردین ماه و سه دیسک قبل کاشت انجام شد. قبل از کاشت کودهاي نيتروژن، فسفر و پتاس به¬ترتيب به¬مقدار 50 ، 100 و 50 کیلوگرم در هکتار به خاک اضافه شد. کشت در دو تاریخ 20 اردیبهشت و اول تیر انجام شد. برای کشت بذر از ردیف¬کار غلات پس از تنظیم¬های مورد نیاز استفاده گردید. مقدار مصرف بذر 5/7 کیلوگرم در هکتار بود. فاصله ردیف‏های کشت 30 سانتی‏متر بود. پس از کاشت اقدام به آبیاری غرقابی در 3 مرحله با فاصله 3 تا 4 روز یکبار تا زمان سبز شدن و استقرار بوته‏ها و پس از آن، آبیاری با توجه به شرایط آب و هوایی حدود 10 تا 15 روز یکبار انجام شد. عملیات برداشت در تاریخ کاشت اول و دوم به¬ترتیب حدود 52 و 40 روز پس از کاشت زمانی كه ارتفاع بوته¬ها حدود 50 سانتی¬متر بود، آغاز شد. نتایج کشت گیاه آزی¬وش در سطح زراعی در منطقه گرگان نشان داد که با این¬که خاستگاه اصلی این گیاه عمدتاً آفریقا و کشورهای گرمسیری می¬باشد، ولی امکان کاشت و برداشت این گیاه در سطح زراعی در منطقه گرگان (و احتمالاً مناطقی از کشور که دارای شرایط آب و هوایی مشابه گرگان هستند)، وجود دارد. از طرفی در آزمایش¬های قبلی و همچنین در این آزمایش مشخص شد که مقدار تولید این گیاه در واحد سطح می¬تواند بیش از ده تن در هکتار ¬باشد، این امر نشان می¬دهد كه کشت این گیاه می¬تواند دارای توجیه اقتصادی برای کشاورزانی که اقدام به کشت آن خواهند نمود، داشته باشد. از طرف دیگر، با توجه به کاربردهای گسترده این گیاه در تهیه انواع غذاهای، نوشیدنی¬ها و کاربردهای دارویی آن و استقبال قابل توجه مصرف کنندگان، توجه و اهتمام بیشتر در راستای معرفی این گیاه به خانوارهای ایرانی را ضروری می نماید.