به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف کودهای زیستی ورمی‌کمپوست و ورمی‌واش بر خصوصیات گیاه شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.)، آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 8 تیمار و سه تکرار، در سال زراعی 1395-1396 در شهرستان اردستان انجام شد. تیمارهای استفاده شده در این آزمایش شامل: شاهد بدون کود، ورمی‌کمپوست در سه سطح 5، 10 و 15 تن در هکتار، محلول‌پاشی ورمی‌واش با غلظت‌های ppm 3000، ppm 6000 و ppm 12000 و کاربرد تلفیقی 10 تن ورمی‌کمپوست همراه با محلول ppm 6000 ورمی‌واش بود. صفات مورد ارزیابی نیز شامل وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد زیست‌توده، شاخص برداشت، کلروفیل a، کلروفیل b، درصد اسانس و عملکرد اسانس بودند. نتایج حاصل نشان داد که اثر کوددهی بر روی این صفات معنی‌دار است. استفاده از مقادیر بیشتر کود ورمی‌کمپوست نسبت به شاهد، موجب بهبود نتایج مربوطه گردید. تیمار 15 تن ورمی‌کمپوست در هکتار موجب ایجاد بیشترین تأثیر عددی بر تمامی صفات به استثنا شاخص برداشت شد، با این وجود در اغلب موارد اختلاف معنی‌داری بین این تیمار و تیمارهای 10 تن ورمی‌کمپوست و 10 تن ورمی‌کمپوست همراه با محلول ppm 6000 ورمی‌واش مشاهد نشد. همچنین در بین سطوح ورمی‌کمپوست، تیمار 5 تن در هکتار کمترین تأثیر را بر این صفات داشت. استفاده از محلول‌های ورمی‌واش تأثیر مثبت کمتری نسبت به سطوح ورمی‌کمپوست داشت و با افزایش غلظت این محلول‌ها از میزان تأثیر مثبت آن‌ها کاسته شد. مشخص گردید که محلول ppm 3000 ورمی‌واش تأثیر بیشتری نسبت به سطوح دیگر این کود مایع، بر روی صفات اندازه‌گیری شده دارد و در اغلب موارد به استثنای وزن هزار دانه و درصد اسانس، نتایج بدست آمده از آن اختلاف معنی‌داری با نتایج مربوط به تیمار 5 تن ورمی‌کمپوست در هکتار نداشت. همچنین استفاده از غلظت‌های ppm 6000 و ppm 12000 این محلول اختلاف معنی‌داری با تیمار شاهد نداشت.