تصویر سازی، یکی از تکنیک های خاص ادبی است که یک شاعر یا نویسنده به وسیلۀ آن ارزش اثر ادبی خود را نمایان می سازد و با انتخاب دقیق کلمات و صور خیال، تصاویر را به گونه ای طرّاحی می نماید که مخاطب، ضمن درک آسان، از آنها لذت نیز می برد. چند عامل مهمّ در جهت تصویرسازی، نقش اساسی دارند که عبارتند از: احساس لطیف و کنجکاو، علاقه و عشق وافر به طبیعت و اشیای طبیعی، قدرت برقراری ارتباط بین زبان ادبی با زبان طبیعت، نزدیک کردن محتوا و ساختار در جهت ارائه تصویر زیبا. در این پژوهش، با استخراج نمونه های موجود در توصیفات کلیله و دمنه، تصویر سازیهای نصر الله منشی به کمک علم بیان، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت و مشخص شد، نویسنده کتاب در کنار تصویر سازی به نکات دیگر ادبی از جمله تسجیع و ترادف و آهنگ کلمات نیز توجه داشته است و با استفاده از دو زبان عربی و فارسی، تصاویر زیبایی را خلق کرده است که بسیاری از آنها ابتکاری و غیر تقلیدی هستند.