امروزه دغدغه اصلی محققان و پژوهشگران صرفا پرداختن به افزایش طول عمر نمی باشد بلکه با نگاهی به آمارو ارقام می توان دریافت که اگر چالش اصلی بهداشت در قرن بیستم فقط"زنده ماندن بود"، چالش قرن جدید،"زندگی کردن با کیفیتی برتر" است وبا توجه به افزایش شاخص های طول عمر و امید به زندگی، هدف حمايت از سالمندان نبايد فقط افزايش اميد به زندگي (طول عمر ) در آنان باشد بلكه امروزه در جهان ، مفهوم سالمندي پويا مطرح است يعني با افزايش كميت جمعيت سالمند، كيفيت زندگي آنها نيز بايد مورد توجه قرار گيرد . بنابراین در نظر گرفتن نیازها و برنامه ریزی در برآوردن آنها و بهبود کیفیت زندگی سالمندان ضروری به نظر می رسد.همچنین توجه به کیفیت زندگی و و تاثیر عوامل مختلف بر آن و اصلاح شیوه زندگی سالمندان تا حد بسیار زیادی می تواند باعث افزایش کارایی و استقلال سالمندان شود و آنها را در کنترل عوارض سالمندی و درمان های مختلف یاری نماید.
مرکز روزانه به عنوان فراغتگاه روزانه سالمندان استفاده شود و نه تنها شامل پاسخگويي به نيازهاي اين افراد باشد، بلكه در ايجاد حس مفيد بودن،افزايش اميد به زندگي و ارتقاء روحيه سالمند اثرگذار خواهد بود. سالمند در استفاده از اين مكان از اختيار برخوردار است ونيازهايي همچون فضاهاي مناسب براي ورزش و تفريح سالمند، همصحبتي با هم سن و سالان، حفظ عزت نفس ايشان و ايجادشرايطي براي خود استقلالي در حين گذراندن اوقات فراغت، آموزش هنرها و تكنيكهاي مورد نياز در زندگي سالمندي، مشاوره و...را دارا ميباشد. در مقاله سعی شده ابتدا به شناخت سالمندان و تغییراتی که درجایگاه آنان از گذشته تا کنون بوجود آمده است پرداخته شود و سپس لزوم وجود مراکز روزانه در ایران و خدمات و فعالیت هایی که در این مراکز برای سالمندان وجود دارد بیان گردیده است.