هند یکی از سرزمین هایی است که در قسمت شرق جهان اسلام قرار دارد و آثار بسیار زیبای اسلامی را در خود جای داده است. ظهیرالدین بابر از نوادگان امیرتیمور گورکانی با پشتیبانی شاه اسماعیل صفوی هند را به تصرف خود درآورد و پس از او نوادگان وی به ترتیب همایون شاه، اکبر شاه، جهانگیرشاه، شاهجهان شاه و اورنگ زیب شاه علم حکومت هند را در دست گرفتند كه دوران فرمانرواي آنها از بزرگترين، غني ترين و طولاني ترين سلسله هاي اسلامي در هند است.
در این مقاله تآثیرات اساسی و بنیادین هنر معماری اسلامی ایران بر معماری دوره امپراطوری گورکانیان در شبه قاره هند مورد بررسی قرار گرفته است. در این دوره معماری هند با حفظ عناصر بومی و محلی همچون استفاده از سنگ به عنوان عمده مصالح در ساخت و همچنين در تزیینات بیرون بنا و با الهام گرفتن از تآثیرات مهم کشورهای دیگر اسلامی از جمله ایران به خلق آثاری جاودانه و جهانی پرداخت. مقاله حاضر حاصل یک برنامه پژوهشی(میدانی- کتابخانه ای) است. که اطلاعات ارائه شده از طریق مطالعات تطبیقی و استفاده از اطلاعات صاحب نظران به دست آمده است.