امروزه زندگی در جوامع شهری به ویژه در کلانشهرها نیازهای متعدد و خاص خود را می طلبد . نیازهای زندگی انسان امروزی در شهرهای بزرگ صرفاً تأمین سرپناه ، تغذیه آموزش و به طور کلی نیازهای اولیه نمی باشد ، بلکه ابعاد گسترده تر و پیچیده تری به خود گرفته است . فراغت و تفریح به همراه آرامش و آسایش با توجه به معضلات و مشکلات زندگی در شهرهای شلوغ و پر ازدحام امروزی از مهمترین نیازهای انسان امروزی به شمار می روند ، که عدم تأمین انها تأثرات نامطلوبی به لحاظ روحی و روانی به بار می آورد و کیفیات زندگی در جوامع شهری را به طور محسوسی پایین خواهد آورد . ایجاد تفرجگاه ها و فضاهای تفریحی مناسب برای مردم ضرورتی امکان ناپذیر می باشد که در این میان فضاهای سبز شهری و به طور خاص پارک ها از اهمیت ویژه ای برخوردارند .با این وجود کشورهای در حال توسعه از جمله ایران برای ساخت تفرجگاههای مجهز و دوستدار محیط زیست با مشکلات زیادی از جمله توان مالی پایین و نداشتن دانش کافی برای ساخت و توسعه آنها دچار مشکل هستند. در این کشورها اما پارک های جنگلی به دلیل هزینه و دانش کمتر در توسعه و بهره برداری به شدت مورد توجه قرار گرفته به طوری که یک پارک جنگلی 800 هکتاری در یک شهر با جمعیت تنها 120 هزار نفری احداث گردیده است.پژوهش حاضر به برسی مهمترین شاخصه های مبانی نظری ، دیدگاههای نظریه پردازان و تجربیات دیگر کشورها در امر احداث اکوپارکها در این کشورها می پردازد.همچنین با جمع بندی و تایین اهداف هر بخش از تحقیق به یک جمع بندی واحد که در نهایت تایین معیارهایی برای طراحی اکوپارک است می رسد که در قسمت نتیجه گیری به صورت یک چارت ترسیم شده است.