با ورود پیدا کردن سیستم مهاربند کمانش تاب به عنوان سیستم مهاربند جانبی در آیین نامه 2800 ایران احساس نیاز جهت دست یافتن به یک روش علمی و پایدار به منظور تولید این اعضای سازه‌ای از اولویت‌های اصلی توسعه صنعت ساختمان سازی در ایران می‌باشد. از مهمترین مشکل مهاربندهای کمانش تاب تغییر شکل¬های باقیمانده در زمان قرار گرفتن تحت زمین لرزه های شدید می‌باشد. در این تحقیق با بکار گیری یک روش مشخص سعی در دستیابی به مهاربند کمانش تاب می‌شود که چه از نظر فشار و چه از نظر کشش داری عملکرد یکسانی باشند. و در صورت قرار گرفتن تحت زلزله های بزرگ دارای خاصیت پخش و پراکندگی انرژی بالا باشند و نیز از نظر هزینه تفاوت زیادی با مهاربندهای کمانش تاب استاندارد نداشته باشد. نتایج بدست آمده از مهاربندهای ترکیبی تحت بارگذاري‌هاي چرخه‌اي را می‌توان با تجزیه و تحلیل پویا در نمودارهای جابجایی که در شکل‌ها نشان داده شده است یافت.