آنگاه که در زبان روزمره واژه اندیشه با اندیشیدن را به کار می بریم. روند طراحی یک معیار شامل تعداد زیادی تقسیم ها و فرآیند تکامل آنهاست که منجر به تولد مفهومی خیالی با پتانسیل واقعیت در ذهن می شود که در آینده تحقق می پذیرد. این مفهوم خیالی به واسطه الزاماتی خاص مانند توجه به فرم، عملکرد، فن آوری، مقررات دولتی با کمک ترسیمات، گام به گام به طرح نهایی نزدیک می شود. در سال های اخیر معماران درگیر بحث های نظری طراحی و نحوه اعمال نظر طراح در فرآیند طراحی هستند. این روند نشان می دهد که اهداف و اصول حاصله از بحث های نظری به سادگی قابل اجرا در یک طرح واقعی نیستند اما کشف این اصول جزء الزامات جهت ارتقاء طراحی معماری می باشند. یکی از این موارد، آشنایی با نوع اندیشه طراح و در پی آن، مهارت به کارگیری اندیشه در طراحی می باشد، در پی این هدف لازم است که انواع اندیشه شناخته شود و نسبت هر یک در روند طراحی مورد کنکاش قرار گیرد.