مصرف کودهای ازته در چند دهه اخیر به دلیل کارآیی زیاد ازت در افزایش عملکرد، ارزانی نسبی ودسترسی بیشتر زارعین افزایشی سریع داشته است. فرآیند حرکت و شستشوی نیترات از میان پروفیل خاک بسیار پیچیده است. این عنصر از تحرک و پویایی زیادی برخوردار است وهمین امر سبب شستشو و حرکت آن به لایه های زیرین خاک می شود. کاهش زیاد نیتروژن از زمین های کشاورزی می تواند یکی از علل غلظت زیاد آن در آب های زیرزمینی باشد که به صورت بالقوه افزایش ریسک در سلامتی انسان را به دنبال دارد. از میان روش های مختلف کاهش نیترات آب های زیرزمینی حذف بیولوژیک بهتر است. احیای نیترات یا نیتریت به گازهای ازته N2O ،NO و N2 را دنیتریفیکاسیون می گویند. این فرآیند توسط موجودات زنده به منظور کسب انرژی انجام می گیرد. در بین باکتری‌هاعمدتا باكتری‌های هتروتروف این عمل را انجام می‌دهند. دو شرط مورد نیاز برای دنیتریفیکاسیون محیط بی هوازی و منبع کربنی می باشد. از آنجا که این باکتری ها در شرایط بی هوازی فعالیت می کنندمی توان از آن ها در محیط زهکش برای کاهش نیترات استفاده نمود. این تحقیق در آزمایشگاه هیدرولیک دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شد. برای انجام این آزمایش از یک مدل فیزیکی به ابعاد150، 120و 40 سانتی متر که ترانشه زهکشی را شبیه سازی می‌کرد استفاده شد. از باگاس نیشکر به عنوان ماده کربنی برای افزایش فعالیت این باکتری ها در محیط زهکش استفاده گردید. این ماده باخاک ترکیب گردید و به عنوان فیلتر در کنار لوله زهکش کارگذاری شد. هرچند روز یکبار از خروجی لوله زهکش نمونه برداری شد. نتایج نشان داد که وجود باگاس به عنوان ماده کربنی در خاک باعث شد که میزان نیترات از 160 میلی گرم درلیتر به 60 میلی گرم در لیتر یعنی در حدود بیش از 50 درصد کاهش یابد.بنابراین می توان از این ماده کربنی در خروجی زهکش ها جهت کاهش نیترات ورودی به آب های سطحی استفاده کرد.