زمین لغزش ها نوعی از حرکات توده ای هستند که نه نتها سازه های مهندسی مثل جاده ها، خطوط راه آهن و سد ها را تحت تاثیر قرار می دهند. بلکه تلفات جانی را هم به دنبال دارند. هدف از این تحقیق، پهنه بندی حساسیت زمین لغزش در بخش مرکزی حوزه آبخیز نکارود در استان مازندران به روش نسبت فراوانی می باشد. به این منظور، ابتدا با مطالعات میدانی گسترده، نقشه پراکنش زمین لغزش ها تهیه و متعاقب آن عوامل مؤثر در منطقه شناسایی و نقشه های مذکور در محیط GIS، رقومی گردیدند. در این تحقیق 12 عامل که شامل عوامل ارتفاع از سطح دریا، درجه شیب، جهت شیب، فاصله از گسل، فاصله از آبراهه¬ها، فاصله از جاده، کاربری اراضی، سنگ شناسی، شکل شیب، شاخص توان آبراهه، شاخص حمل رسوب به عنوان عوامل مؤثر بر زمین لغزش در منطقه مورد مطالعه، شناسایی و مورد تجزیه و تحلیل و ارزیابی قرار گرفتند. نهایتاً پهنه بندی حساسیت زمین لغزش در منطقه مورد مطالعه با استفاده از مدل نسبت فراوانی انجام و نقشه مذکور به چهار طبقه حساسیت کم، متوسط، زیاد و حساسیت خیلی زیاد، تقسیم گردید. نتایج حاصل از ارزیابی نقشه پهنه بندی تهیه شده، نشان داد که، مقدار شاخص جمع کیفی(Qs) در این تحقیق برابر با 4668/0 و مقدار عامل نسبی (ROC) برابر با 813/0به دست آمد که نشان دهنده دقت و صحت بالای روش آماری نسبت فراوانی در تهیه نقشه حساسیت به زمین لغزش در منطقه مورد مطالعه می باشد