در روند پیشرفت و افزایش شهرنشینی، ترکیباتی ناخواسته و اغلب زیان آور با غلظت های مختلف در محیط رها می شود به گونه ای که اثرات منفی بسیاری بر محیط زیست می گذارند. بخش مهمی از اين آلايند ه ها در شهرهای بزرگ و در كنار خيابان ها، اتوبان ها و مسيرهای پر تردد شهری وجود دارند. علی رغم کارکرد های زیست محیطی پوشش گیاهی فضای سبز شهری و جنگل کاری ها در کاهش اثر گازهای آلاینده، این آلاینده ها يكی ازعوامل تهديدكنندة پوشش گياهي در مناطق شهري محسوب می¬شوند. این تحقیق با هدف بررسی مشخصات کمی گونه اقاقیا با احتساب فاصله گرفتن از مرکز آلودگی(اتوبان تهران-کرج) در پارک جنگلی چیتگر تهران انجام شده است.برای این منظور در سه فاصله نزدیک (1D)، میانه (2D) و دور (3D) به اتوبان 30 پلات مشخص گردید. پس از اندازه-گیری قطربرابر سینه و ارتفاع کلیه پایه های اقاقیا، جزیه واریانس و رگرسیون غیر خطی رابطه بین حجم تولید چوب سرپا با قطر و ارتفاع درخت اقاقیا که همگی با یک فاصله ثابت از یکدیگر کاشته شده و دارای تراکم یکسان بودند، محاسبه ونتایج نشان داد که با فاصله گرفتن از اتوبان و کم شدن آلاینده های جوی به طور کلی رشد کاهش نشان می دهد. به نظر می رسد که این پدیده را می توان یک نوع خفگی فیزیولوژیکی محسوب نمود که نیاز به مطالعه ی جزیی تر خواهد داشت.